ความชื่อประเพณีที่สืบทอดกันมานาน
นำฝ้ายสีขาวที่ปั่นเป็นเป็นเส้นด้าย นำมาแบ่งเป็นเส้นประมาณ 3-4 เส้น ตัดเป็นท่อนๆขนาดพอผูกรอบข้อมือได้
ขมวดหรือถักเป็นปมช่วงกลางเส้นด้ายที่ตัด อาจใช้สีเหลืองที่ขมิ้นทา คนเฒ่าคนแก่
แถบอีสานจะมีด้ายสายสินที่ปลุกเสกคาถาจากพระหรือพราหมณ์ เก็บไว้บนหิ้งพระ
ใช้ผูกข้อมือ ให้ลูกหลานที่เจ็บป่วย หรือลูกหลานที่จักต้องเดินทางไกลบ้าน
หรืออวยพรให้ทำการภารกิจสำคัญให้สำเร็จดั่งใจหมายปอง พร้อมคำอวยพรและเรียกขวัญ ของผู้ที่ผูกข้อมือให้คุ้มครองปกปักรักษาให้อยู่เย็นเป็นสุข
เจริญก้าวหน้ารุ่งเรือง
เมื่อครั้งยังเด็กจนถึงปัจจุบันผู้เขียนยังจำได้ว่า
คุณทวด ปู่ ย่า ตา ยาย ที่บ้าน จะมีด้ายสายสิน สีขาว หรือคนอีสานเรียกกันว่า
"ฝ้ายผูกแขน" บนหิ้งพระตลอด เราสุขใจและสบายใจทุกครั้ง เวลาที่ท่าน
ผูกที่ข้อมือให้ พร้อมคำอวยพร เป่าลมเบาที่แขนที่ผูก และ หน้าผาก
ไม่ว่าจะตอนที่เราป่วย หรือตอนที่เราไปเยี่ยม รู้สึกสุขใจทุกครั้ง และ เหมือน มีพลังกำลังใจในการจักฝ่าฟันอุปสรรคในชีวิต
ผู้ใหญ่ท่านบอกว่าผูกไว้ 3-7 วัน ก็ตัดทิ้งได้
ความสำคัญ ----ประเพณีการผูกแขนหรือข้อมือ (อีสาน )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น